Het is weer eens zover: oorlog in het schaatsen. Niet tussen schaatsers, coaches of teams, nee, het zijn de sponsors die opnieuw met elkaar in de clinch liggen. Dit keer is het Essent, sponsor van de KNSB en de ISU World Cup, tegen de rest: hoofd-bondsponsor Aegon en de sponsoren van de merkenteams.
Waarover ze bekvechten? Over wie in welke bocht zijn reclame op mag hangen. Bij de NK Afstanden in Assen kreeg Essent de beste plek toebedeeld: de boarding bij het uitkomen van de eerste bocht, waar de schaatsers naar de kruising toe rijden. Essent’s reclame was daardoor voor de tv-kijkers veel langer in beeld dan die van de andere geldschieters.
Tja, pech gehad, zou je denken. Maar zo werkt het niet (meer). Schaatsen is een televisiesport geworden, een sport die teert op de centen van de dus broodnodige sponsoren. Daar komt het geld vandaan en niet van die paar toeschouwers die de weg weten te vinden naar een klein ijsstadion als De Smelt. En dus moeten die sponsoren te vriend gehouden worden en heeft de schaatsbond een probleem. Een probleem dat volgens de KNSB overigens makkelijk opgelost gaat worden. Voorzitter Carel Paauwe geeft toe dat er strubbelingen zijn, maar noemt het probleem tegelijkertijd ‘een klein vuiltje’.
Mij maakt het helemaal niks uit welke sponsor z’n reclamedoek waar kwijt kan. Ik kijk sowieso niet naar de boarding, ik kijk naar de schaatsers. Dus zolang er geen vuiltjes óp het ijs liggen…
Lees ook:Waar kun je (veilig) schaatsen op natuurijs?
Lees ook:Colofon
Lees ook:Op weg naar PyeongChang: het lot van Kjeld
Lees ook:Op weg naar PyeongChang: het lot van Sven
Lees ook:Programma en uitslagen schaatsen PyeongChang 2018
Investeerders en sponsoren zijn vandaag de dag onmisbaar in het schaatsen. Rintje Ritsma heeft daar baanbrekend werk in geleverd. Maar we lopen nu tegen een grens aan. Als het inmiddels gaat over het plaatsen van advertenties op een fors percentage van de oppervlakte van schaatspakken, gaan we toch echt te ver. Natuurlijk is het van belang dat sponsoren zichtbaar zijn op de ijsbanen, maar de strijd om de ideale locaties van reclames voor camera’s werkt nu tegen de bedrijven zélf. Hun communicatieboodschap wás oorspronkelijk: “wij zijn een sportief georiënteerde maatschappij die in mensen en talenten investeert”, maar deze boodschap lijkt zich nu vooral om te buigen naar: “wij zijn een organisatie die geld pompt in sport en graag gezien worden om een positief imago af te dwingen. En dat doen we agressiever dan andere sponsoren: wij hebben namelijk de media-oorlog gewonnen.”
Het is maar nét waar je mee te koop loopt! Ben benieuwd of de sponsoren communicatieadviseurs hebben ingezet op dit fenomeen…geen overbodige luxe!
Jojanneke van den Bosch
Eos Communicatie
http://eoscommunicatie.web-log.nl
Beste Jojanneke,
Voor een communicatieprofessional vind ik dit geen sterke bijdrage. Sponsoring is ruilhandel tussen de belangen van sponsoren en die van sporters. Dat gaat in het schaatsen aanzienlijk minder ‘agressiever’ dan in de meeste andere topsporten. Boarding is van alle tijden, het gevecht om de beste posities ook. Boardingposities hebben een bepaalde waarde dus kan ik mij voorstellen dat de sponsoren die ettelijke miljoenen in het Nederlandse topschaatsen pompen daarvoor de beste posities claimen. En ook voor de KNSB zou moeten gelden: afspraak is afspraak. Bovendien hebben de meeste schaatssponsoren communicatie-adviseurs in dienst met meer visie dan de kortzichtige Jojanneke.